Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «باشگاه خبرنگاران»
2024-04-29@23:56:09 GMT

انتشار یک پازل ۹ رنگ از خورشید توسط ناسا

تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۰۹۴۲۴

انتشار یک پازل ۹ رنگ از خورشید توسط ناسا

ناسا مجموعه پستی را به صورت یک پازل ۹ تکه در صفحه اینستاگرام پایگاه فضایی گادرد منتشر کرده است که تماشای آن‌ها خالی از لطف نیست. این آژانس فضایی در توضیح اولین تصویر از مجموعه ۹ تصویر نوشت: وقتی خورشید را تصور می‌کنید چه رنگی در ذهن شما نقش می‌بندد؟

وقتی خورشید را در نور مرئی می‌بینیم، زرد رنگ است. سبز روشن‌ترین طول موج ساطع شده از خورشید است، اما جو ما با جذب و پراکنده کردن طول موج‌های کوتاه‌تر، رنگ آن را به سمت قرمز می‌برد و باعث می‌شود که خورشید را زرد ببینیم! خورشید در واقع در طول موج‌های زیادی نور ساطع می‌کند، برخی از آن‌ها را ما می‌توانیم ببینیم و بسیاری را نمی‌توانیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رصدخانه پویایی‌شناسی خورشید ناسا (SDO) خورشید را در طول موج‌های مختلف رصد می‌کند و دانشمندان برای سازمان‌دهی تصاویر و شناسایی آسان‌تر ویژگی‌های خورشید، رنگ‌هایی را به این طول‌موج‌ها اختصاص می‌دهند.

در این پست و هشت پست بعدی، بخشی از خورشید را در ۹ طول موج مختلف مشاهده خواهیم کرد. طول موج‌های مختلف اطلاعاتی را در مورد اجزای مختلف سطح و جو خورشید فراهم می‌کنند، بنابراین دانشمندان از آن‌ها برای ترسیم تصویر کاملی از ستاره دائماً در حال تغییر ما استفاده می‌کنند.

این طول موج (AIA ۱۷۱) معمولاً به رنگ طلایی است و جو خورشید یا تاج آن را نشان می‌دهد.

داغ و سرخ‌رنگ!

این طول موج (AIA ۳۰۴) نوری را نشان می‌دهد که از فام‌سپهر و ناحیه انتقال خورشیدی ساطع می‌شود، که معمولاً به رنگ قرمز است. برجستگی‌های خورشیدی، یا ویژگی‌های درخشانی که از سطح خورشید بیرون می‌آیند، به وضوح در این طول موج دیده می‌شوند.

این باران ارغوانی نیست. این تصویری است که ما در طول موج AIA ۲۱۱ ثبت کرده‌ایم.

این طول موج (AIA ۲۱۱) که معمولاً به رنگ ارغوانی است، نواحی داغ‌تر و از نظر مغناطیسی فعال تاج خورشید را نشان می‌دهد.

نگران نباشید، خورشید ما دچار رنگ‌پریدگی نشده است!

این سایه، ناحیه فعال جو بیرونی خورشید را نمایان می‌کند. مشابه طول موج AIA ۲۱۱، یا طول موجی که معمولاً به رنگ بنفش است، این طول موج (AIA ۳۳۵) نیز مناطق گرم‌تر و فعال مغناطیسی را در تاج خورشیدی نشان می‌دهد. خورشید در طول موج AIA ۳۳۵ معمولاً به رنگ آبی است.

مناطق فعال، شراره‌های خورشیدی، و پرتاب جرم از تاج خورشید به رنگ روشن دیده می‌شود.

گم شده در دریایی از پلاسما

این طول موج (AIA ۱۹۳) که معمولاً به رنگ قهوه‌ای روشن دیده می‌شود، ناحیه کمی داغ‌تر از تاج و همچنین ماده بسیار داغ‌تر یک شراره خورشیدی را نشان می‌دهد.

نارنجی، خوشحالیم که در مورد خورشید موارد زیادی یاد می‌گیریم!

تصاویری از سطح خورشید مانند این تصویر، طیفی از نور مرئی را به رنگ زرد و نارنجی در خود جای داده است.

حالت خوب است خورشید؟ کمی سبز به نظر میرسی!

این طول موج (AIA ۹۴) مناطقی از تاج خورشیدی را در طول انتشار یک شراره خورشیدی نمایان می‌کند.

صورتی زیبا!

این طول موج (AIA ۱۷۰۰) سطح خورشید و همچنین لایه‌ای از جو خورشید به نام فام‌سپهر را نشان می‌دهد که درست بالای نورسپهر یا سطح قرار دارد و جایی است که دما شروع به افزایش می‌کند.

آخرین، اما نه کم اهمیت‌ترین

این طول موج (AIA ۱۳۱) داغ‌ترین ماده را در یک شراره خورشیدی نشان می‌دهد.

رصدخانه پویایی‌شناسی خورشید SDO، رصدخانه STEREO ناسا و رصدخانه خورشیدی و هورسپهری (SOHO) به ما امکان تصویربرداری از خورشید در طول موج‌های مختلف را می‌دهد. با بررسی این تصاویر، دانشمندان می‌توانند نحوه حرکت ذرات و گرما در جو خورشید را ردیابی کنند.

باشگاه خبرنگاران جوان فضای مجازی دريچه فناوری

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: ناسا پایگاه فضایی خورشید نشان می دهد طول موج طول موج تاج خورشید طول موج ها طول موج جو خورشید داغ تر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۰۹۴۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دنباله‌داری که هنوز نیامده سر و صدا به پا کرد

ستاره‌شناسان به تازگی دنباله‌داری را کشف کرده‌اند که وقتی سال آینده در آسمان نمایان شود می‌تواند از بسیاری از ستاره‌ها درخشان‌تر باشد.

به گزارش ایسنا، اخترشناسان دنباله‌دار جدیدی را کشف کرده‌اند که پتانسیل آن را دارد که خبر مهم سال آینده باشد. اگرچه این دنباله‌دار که C/۲۰۲۳ A ۳ یا «سوچینشان-اطلس» (Tsuchinshan–ATLAS) نامیده می‌شود هنوز بیش از ۱۸ ماه تا نزدیک‌ترین فاصله‌اش به زمین و خورشید باقی مانده است، اما در حال حاضر در رسانه‌های اجتماعی سر و صدا به پا کرده است و مقالات خوش‌بینانه‌ای درباره اینکه چگونه می‌تواند منظره‌ای تماشایی ایجاد کند نوشته شده است.

معرفی دنباله‌دار سوچینشان-اطلس

هر ساله، چند ده دنباله‌دار جدید کشف می‌شود. دنباله‌دار‌ها گلوله‌های برفی هستند که در مسیر‌های بسیار طولانی به دور خورشید حرکت می‌کنند. اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها آنقدر ضعیف هستند که با چشم غیر مسلح نمی‌توان آن‌ها را مشاهده کرد. اما شاید یک دنباله‌دار در سال آینده به لبه دید با چشم غیر مسلح نزدیک شود.

گاهی اوقات، یک دنباله‌دار بسیار درخشان از راه می‌رسد. از آنجا که دنباله دار‌ها اجرامی با زیبایی زودگذر و گذرا هستند، کشف یک دنباله‌دار درخشان همیشه هیجان‌انگیز است.

دنباله‌دار سوچینشان-اطلس مطمئنا یک گزینه مناسب است. این دنباله‌دار که به‌طور مستقل توسط ستاره‌شناسان رصدخانه کوه بنفش در چین و سامانه آخرین هشدار برخورد زمینی سیارک کشف شد، در حال حاضر بین مدار مشتری و زحل، در فاصله یک میلیارد کیلومتری زمین قرار دارد و به سمت داخل در حال حرکت است و در مداری حرکت می‌کند که در ماه سپتامبر سال ۲۰۲۴ آن را به فاصله ۵۹ میلیون کیلومتری از خورشید می‌رساند.

این حقیقت که این دنباله‌دار در حالی که بسیار دور است پیدا شده، بخشی از دلیل هیجان ستاره‌شناسان است. اگرچه در حال حاضر نور آن بیش از حد ضعیف است که با چشم غیر مسلح بتوان دید، اما برای جرمی بسیار دور از خورشید درخشان است؛ و مشاهدات نشان می‌دهد که مداری را دنبال می‌کند که می‌تواند به آن اجازه دهد واقعا تماشایی شود.

دستور العملی برای عظمت دنباله‌دار

وقتی دنباله‌دار‌ها به خورشید نزدیک‌تر می‌شوند، گرم می‌شوند و یخ‌های سطح آن‌ها بخار می‌شود. این گاز که از سطح دنباله‌دار فوران می‌کند، گرد و غبار را با خود حمل می‌کند و هسته را در ابری غول‌پیکر از گاز و غبار که گیسو نامیده می‌شود، می‌پوشاند و سپس توسط باد خورشیدی، گیسو از خورشید دور می‌شود و در نتیجه یک دُم مستقیما به سمت خورشید قرار می‌گیرد.

هر چه یک دنباله دار به خورشید نزدیک‌تر شود، سطح آن داغ‌تر و فعال‌تر می‌شود. از نظر تاریخی، اکثریت درخشان‌ترین و دیدنی‌ترین دنباله‌دار‌ها مدار‌هایی را دنبال کرده‌اند که آن‌ها را به خورشید نزدیک‌تر از مدار زمین کرده است.

به نظر می‌رسد که این دنباله‌دار هسته بزرگی دارد که آن را درخشان‌تر می‌کند و به اندازه کافی روشن است که بتوان آن را تا این اندازه دور از خورشید کشف کرد. قرار است یک برخورد بسیار نزدیک با ستاره ما داشته باشد و سپس تقریبا مستقیم از بین زمین و خورشید عبور کند و تنها دو هفته پس از حضیض یعنی نزدیک‌ترین حالتش به خورشید به فاصله ۷۰ میلیون کیلومتری از ما برسد. هر چه یک دنباله‌دار به زمین نزدیک‌تر شود، برای ما درخشان‌تر خواهد بود.

نفرین پیشگویی

پیش‌بینی رفتار دنباله دار‌های تازه کشف شده یک بازی خطرناک است. برخی ممکن است دیدنی و جذاب باشند، در حالی که برخی پیش‌بینی‌ها شکست می‌خورند.

برای مثال، دنباله‌دار کوهوتک در سال ۱۹۷۳ را در نظر بگیرید. این دنباله‌دار مانند سوچینشان-اطلس، به‌طور غیرمعمولی دور از خورشید کشف شد و در مداری نزدیک به ستاره ما حرکت می‌کرد. ستاره شناسان به مردم وعده «دنباله دار قرن» را دادند و پیش بینی کردند کوهوتک می‌تواند به اندازه کافی درخشان شود که در روز روشن دیده شود.

اما کوهوتک همانطور که به سمت خورشید می‌چرخید، روشن شد، اما آهسته‌تر از حد انتظار. به جای اینکه در روز روشن قابل مشاهده باشد، فقط به اندازه درخشان‌ترین ستاره آسمان روشن شد و پس از حضیض به سرعت محو شد. اگرچه این هنوز هم نمایش خوبی بود، اما دنباله دار قرن نبود. به دلیل تبلیغات زیاد، بسیاری به کوهوتک لغب یک ناامیدی تماشایی را دادند.

این احتمال وجود دارد که سوچینشان-اطلس، مانند دنباله دار کوهوتک، برای اولین بار به درون منظومه شمسی نزدیک شود. ما هنوز مطمئن نیستیم، اما اگر اینطور باشد، ممکن است کمتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد تماشایی باشد.

وقتی همه چیز به هم می‌ریزد

این می‌تواند حتی بدتر نیز باشد. دنباله دار‌ها مستعد فاجعه هستند. آن‌ها اغلب تکه تکه می‌شوند، از هم می‌پاشند و به طرز شگفت انگیزی متلاشی می‌شوند. آن‌هایی که برای اولین بار وارد منظومه شمسی داخلی می‌شوند، به طور ویژه‌ای شکننده هستند.

برای مثال زمانی که دنباله‌دار سوان (SWAN) کشف شد، امیدوارکننده به نظر می‌رسید و تصور می‌شد در ماه مه سال ۲۰۲۰ با چشم غیر مسلح دیده شود. اما با نزدیک شدن به خورشید، ناگهان درخشان شد، سپس شروع به محو شدن کرد. در زمانی که باید درخشان‌ترین حالت آن می‌بود، تماما ناپدید شد و در مقابل چشمان ما از پاشید.

آیا سوچینشان-اطلس ارزش انتظار را دارد؟

ما به طور قطع نمی‌دانیم که دنباله‌دار سوچینشان-اطلس تماشایی خواهد بود یا خیر. ممکن است از هم بپاشد و کمتر روشن شود، یا ممکن است ما را غافلگیر کند؛ و حتی می‌تواند بیش از حد انتظار روشن شود و یک منظره شگفت‌انگیز در آسمان صبح در اواخر ماه سپتامبر و اوایل ماه اکتبر سال ۲۰۲۴ ایجاد کند.

اما ما نمی‌دانیم. ما اولین نکات را در ماه‌های آینده دریافت خواهیم کرد. با ردیابی نحوه درخشان شدن ستاره دنباله‌دار در حین حرکت آن به سمت خورشید، اولین نشانه‌های خود را در مورد سرنوشت واقعی آن به دست خواهیم آورد و بنابراین فعلا باید منتظر بمانیم.

دیگر خبرها

  • طرح یک شرکت آمریکایی برای نصب آینه در فضا برای تولید انرژی خورشیدی
  • دنباله‌داری که هنوز نیامده سر و صدا به پا کرد
  • تصویری ترسناک از خورشید در آسمان چین؛ چه اتفاقی افتاده؟
  • حل مشکلات در گرو ارتباط تنگاتنگ مجلس و دولت است/ هرگونه اختلاف افکنی بازی در پازل دشمن است
  • چند ساعت تا تکمیل پازل 24 تیمی جام جهانی
  • فیلمی از برافراشته شدن بادبـان خورشیدی ناسا در فضا | علم تا کجا پیش می‌رود؟
  • ببینید| برافراشته شدن بادبان خورشیدی ناسا در فضا
  • بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد
  • جیمزوب پازل شکل‌گیری کهکشان‌ها را به هم ریخت
  • چگونه می‌شود خورشید زمین را روشن کند اما فضا تاریک باشد؟